Jonge kikkers beginnen hun leven in eieren en komen vervolgens exclusief uit aquatische larven bekend als kikkervisjes. In tegenstelling tot volwassen kikkers, kikkervisjes gebrek leden en heb lang, peddelachtige staarten waardoor ze kunnen overleven in water. Naarmate ze groeien, veranderen hun fysieke kenmerken aanzienlijk, evenals hun gedrag en voedingsvoorkeuren. De levenscyclus van kikkers vertoont een van de meest opmerkelijke gevallen van transformatie of metamorfose bij gewervelde dieren.
Onderscheidende verschillen
De lange staart en het ontbreken van ledematen behoren tot de meest opvallende verschillen tussen kikkervisjes en volwassen kikkers, maar andere kenmerken zijn ook verschillend. De kaak- en schedelstructuur van het kikkervisje varieert sterk van die van de volwassen kikker. Kikkervisjes hebben kraakbeen in tegenstelling tot benige schedels; ze hebben ook kleine tanden waarmee ze vijverplanten en soortgelijke organische materie kunnen kauwen.
Naarmate de kikkervisjes groeien, beginnen de ledematen te verschijnen terwijl hun peddelachtige staart achteruitgaat. De achterpoten vormen voor de voorste ledematen en hun lichaam verandert en ontwikkelt zich in de loop van de tijd tot een jonge kikker. De kaak en het hoofd veranderen ook, worden een meer gedefinieerde kaak, en een gespierde tong neemt de plaats in van de tanden. Kieuwen plaatsmaken voor de longen en de darmen verkorten om het meer vleesetende dieet van volwassen kikkers aan te kunnen.
Ontwikkelingsduur
De overgang van zwemmende kikkervisjes naar amfibische kikkers neemt variërende hoeveelheden tijd, afhankelijk van soort en geografisch bereik. Voor sommige soorten duurt de levensfase van het kikkervisje slechts één enkele weken; voor anderen, zoals bepaalde kikkers, kan de transformatie duren jaar.
Levenscyclus
Of ze nu in het land wonen, in het water leven of in het water leven, bijna alle kikkersoorten broeden in of nabij het water om hun kikkervisjes te laten overleven. De mannetjes verzamelen zich in grote groepen en beginnen te roepen om vrouwen aan te trekken; elke soort kikker heeft een onderscheidende oproep. In sommige gevallen verzamelen mannetjes van verschillende soorten zich in hetzelfde water.
De meeste kikkers reproduceren met externe bemesting. Mannelijke kikkers grijpen het vrouwtje in een positie bovenop de rug van het vrouwtje amplexus. Tijdens amplexus geeft het mannetje zijn sperma vrij en bevrucht de eieren als ze het lichaam van de vrouw verlaten. Een beschermende geleiachtige substantie die snel water absorbeert omgeeft de eieren. De eieren van veel soorten hechten zich aan de vegetatie in het water terwijl andere eieren langs het oppervlak drijven. Slechts een paar soorten reproduceren door interne bevruchting.
