Hoewel de urine van uw kat meestal uit water bestaat, bevat deze ook chemische stoffen zoals ammoniak die een bijdrage kunnen leveren aan de gezondheid van de mens. Net als ammonia uit flessen, geeft kattenurine ammoniak een sterke geur af die astma en allergiesymptomen veroorzaakt bij mensen die er gevoelig voor zijn. In een huis waar de kattenbak regelmatig wordt schoongemaakt en de katten plassen waar ze moeten, is ammoniak meestal geen probleem. Aan de andere kant van het spectrum kunnen kat-urineresten en ammoniak echter ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken, zelfs voor anderszins gezonde mensen.
Gevaren van kattenurine
Hoewel kattenurine een onschadelijk en natuurlijk onderdeel van het leven van elke kat kan lijken, kan het in sommige situaties schadelijk zijn voor de gezondheid van de mens. Kattenurine is sterk geconcentreerd in vergelijking met de urine van mensen, wat betekent dat het ook een sterke geur kan afgeven. Katten plas ammonia kan de ogen, neus en keel irriteren. Het kan zelfs hoofdpijn veroorzaken als de geur extreem is. Een zeldzame bacterie die in kattenurine wordt aangetroffen, kan ernstige gezondheidsklachten veroorzaken als deze via contact met uw huid in de bloedbaan terechtkomt. Koorts, braken, diarree en zelfs nier- of leverschade zijn mogelijk in uiterst zeldzame gevallen.
Waarom het een probleem wordt
Katten die plassen in de kattenbak zijn weinig zorgwekkend, zolang de kattenbak regelmatig wordt schoongemaakt. Sommige katten, vooral niet-gefixeerde mannen, spuiten af en toe urine op verticale oppervlakken in plaats van de kattenbak te gebruiken. Tenzij je die kat op heterdaad betrapt, weet je misschien niet eens dat hij je gordijnen of de bank heeft bespoten. Naarmate de urine opdroogt, wordt het meer geconcentreerd en begint het uiteen te vallen, waardoor vieze geuren vrijkomen. Die geur verdwijnt pas als je hem hebt gevonden en geneutraliseerd.
Hetzelfde geldt voor katten die buiten de kattenbak hurken en plassen. Nadat je dit eenmaal hebt gedaan, zal een kat waarschijnlijk weer op dezelfde plek urineren, tenzij je alle sporen van de geur volledig hebt verwijderd. De mogelijke gevaren van kattenurine nemen toe naarmate de urine vaker door het huis wordt ontdekt. Gestoffeerde meubels, bedden, vloerkleden en vloerbedekkingen zijn bijzonder problematische plaslocaties omdat de vloeistof wordt opgenomen in de omgeving, waardoor deze moeilijker volledig te verwijderen is.
Langdurige blootstelling
Als u in een slecht geventileerde omgeving leeft die door meerdere katten wordt gedeeld, of een huis waar de urine van de kat niet meteen wordt opgeruimd, wordt de luchtkwaliteit aangetast doordat ammoniak meer voorkomt. Een overheersende ammoniakstank kan leiden tot longirritatie en hoesten, ademhalingsinfecties, bronchitis of longontsteking. Hoe langer u wordt blootgesteld aan sterke urine ammoniakgeuren, hoe groter de kans op het ontwikkelen van gezondheidsproblemen.
Een huis dat riekt naar ammoniak moet onmiddellijk worden geventileerd door ramen en deuren te openen en alle voorwerpen te verwijderen die beladen zijn met huisdierenplassen, zoals bankkussens, bedden voor huisdieren en de kattenbak. Draag een gasmasker dat ammoniakgeuren blokkeert wanneer u op een extreem stinkende locatie stapt. Raak de getroffen voorwerpen niet rechtstreeks aan; draag in plaats daarvan rubberen handschoenen bij het hanteren van verdachte items. Was de vloeren en alle oppervlakken besproeid door katten. Gooi alle in de wasmachine wasbare artikelen in de wasmachine en was ze zoals aangegeven op de wasverzachter, zonder wasverzachters. Voeg 1 kopje witte azijn toe aan de laatste spoelcyclus om aanhoudende geurtjes te verwijderen.
In situaties waar kattenurine herhaaldelijk door het tapijt is gedrenkt, kan het reinigen van stoom het misschien niet genoeg zijn. Het kussen en de ondervloer onder het tapijt hebben mogelijk ook de urine geabsorbeerd. In het slechtste geval moeten delen van tapijt, pad en ondervloer worden vervangen om dergelijke geurtjes volledig te verwijderen. Controleer andere bezittingen, zoals matrassen en beddengoed, evenals trappen met vloerbedekking, kattenbomen en gebieden rondom de kattenbak om te bepalen of materialen moeten worden weggegooid om aanhoudende geuren te verwijderen.
