Als u ooit uw hondentafeltje met uien hebt gevoerd of een gebakken ui met uw huisdier hebt gedeeld, kunt u hem vergiftigen. Er is niet veel ui nodig om bij honden toxiciteit te veroorzaken. Het komt vaker voor als het dier een grote hoeveelheid in één keer eet of vaak minder vaak gebruikt. Als u uw hond een ui ziet eten of denkt dat hij er een heeft gegeten, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts.
Toxiciteit van de ui
Alle leden van de allum-familie - uien, knoflook, bieslook of prei - zijn giftig voor honden. De vorm doet er niet toe, omdat verse of gedroogde leden van deze familie even giftig zijn. De primaire boosdoener is het oxidant n-propyldisulfide, dat een immuunreactie kan veroorzaken waarbij het lichaam van de hond zijn eigen rode bloedcellen aanvalt. Hoewel elke hond symptomen van ui-vergiftiging kan vertonen, lijken honden van Japanse afkomst bijzonder gevoelig en neigen tot meer ernstige bijwerkingen. Deze omvatten de shiba inu, Japanse kin en Akita.
Vergiftigingssymptomen
Afhankelijk van de hoeveelheid die wordt gegeten, ontwikkelen de symptomen van ui-vergiftiging zich binnen een dag of zo van consumptie, of over een periode van weken. Vergeet niet dat uienconsumptie cumulatief kan zijn. Allerlei soorten voedsel bevatten ui, inclusief babyvoeding. Misschien beseft u niet dat uw hond ui of knoflook in bepaalde "snacks" of tafelresten eet. Symptomen zijn braken, diarree, kwijlen, snelle ademhaling en hartslag, buikpijn, verlies van eetlust, mondirritatie, donkere urine, lethargie en bleek tandvlees. In het ergste geval kan uw hond instorten door zuurstofgebrek vanwege onvoldoende rode bloedcellen. De hond ontwikkelt hemolytische anemie of vernietiging van rode bloedcellen.
Onmiddellijke behandeling
Als u getuige was van het feit dat uw hond uien at, kan uw dierenarts braken opwekken als deze binnen een paar uur is. Ze kan ook actieve kool toedienen om gifstoffen in het dierensysteem te absorberen. Als bloedonderzoek aantoont dat hemolytische bloedarmoede optreedt, heeft uw hond mogelijk een bloedtransfusie nodig.
Ondersteunende zorg
Als de uienconsumptie aan de gang was, bestaat de behandeling uit de voor de hand liggende - stop voedende uien - en ondersteunende zorg. Houd uw hond stil en comfortabel. Als zijn aantal rode bloedcellen laag is, wil je niet dat hij opgewonden raakt en flauwvalt door onvoldoende aantallen rode bloedcellen. Het goede nieuws is dat uientoxiciteit zelden dodelijk is. Uiteindelijk, zodra de ui uit het systeem is, begint het beenmerg van de hond nieuwe rode bloedcellen vrij te geven. De meeste honden herstellen volledig van een aanval van uivorming, zolang ze geen producten meer eten die uien bevatten.
