De op één na populairste hond in Amerika is volgens de statistieken van de American Kennel Club de Golden Retriever. Deze loyale, vrolijke hond geniet van het gezinsleven, is geduldig met kinderen en zelfs vriendelijk tegen vreemden en andere huisdieren. Het is intelligent, gemakkelijk te trainen en sociaal. Een gezonde Golden Retriever heeft een gemiddelde levensduur van 10 tot 13 jaar. Ze hebben de neiging om gezonde honden te zijn die, wanneer gekocht bij een verantwoordelijke fokker en niet bij een puppymolen, hun leven zonder grote problemen kunnen leven. Echter, ziekte kan een aantal golden retrievers treffen en het ras loopt het risico op een paar genetische ziekten.
Staar en retinale problemen
Staar is een ziekte die de ogen van een golden retriever even gemakkelijk kan beïnvloeden als die van een mens. Een cataract is een ondoorzichtige vlek die zich vormt in de lens van het oog. Het kan in sommige gevallen gedeeltelijke of volledige blindheid veroorzaken, hoewel de visie van de hond in andere niet wordt beïnvloed. Een golden retriever met een genetische cataract kan het probleem al op jonge leeftijd ontwikkelen. Oudere honden zijn vatbaar voor zowel genetische als niet-genetische cataracten. Sommige golden retrievers lopen ook het risico om Central Progressive Retinal Atrophy (CPRA) te ontwikkelen. Wanneer dit gebeurt, beginnen de netvliezen van de retriever te verslechteren en kan de hond blind worden als hij geen licht waarneemt.
Canine heupdysplasie (CHD)
Golden retrievers zijn een van de vele grote rassen die gevoelig zijn voor heupdysplasie. Het is een genetische aandoening die wordt gekenmerkt door slecht gevormde heupgewrichten. De bal en de aansluiting passen niet goed in elkaar. Het defect treedt op tijdens de snelle groeifase van een puppy, en in gouden retrievers kunnen vaak al vanaf de leeftijd van vier tot negen maanden worden ontdekt, volgens de Golden Retriever Club of America. Sommige golden retrievers zullen echter pas symptomen vertonen als ze ouder zijn (zeven of acht jaar), en slijtage aan de heupgewrichten maakt de aandoening duidelijker. CHD kan degeneratief zijn en het vermogen van een hond om te lopen beperken naarmate het ouder wordt, vooral in gevallen waar artritis ontstaat in de aangedane heupgewrichten.
Elleboogdysplasie
Net als heupdysplasie is elleboogdysplasie een misvorming van de ellebooggewrichten. Het kan een milde toestand zijn of het erg pijnlijk en moeilijk maken voor een golden retriever om te lopen. Net als bij heupdysplasie kan artritis zich in de aangetaste gewrichten vormen, waardoor het probleem verergert. Veel golden retrievers met elleboogdysplasie kunnen echter door het leven gaan met minimale symptomen of pijn. Sommigen vertonen helemaal geen symptomen. Helaas kunnen ze de aandoening nog steeds doorgeven aan eventuele nakomelingen.
Hartziekte
Sommige golden retrievers zijn genetisch geneigd tot hartziekte. Subvalvulaire aorta stenose (SAS) is het meest voorkomende hartprobleem in het ras, volgens de Golden Retriever Club of America. Honden met deze aandoening ontwikkelen extra weefsel onder de aortaklep. Dit weefsel kan de bloedstroom beperken en vereist dat het hart harder werkt om voldoende bloed naar het lichaam te pompen. SAS is een genetische aandoening die, in matige tot ernstige gevallen, gouden retrievers kan leiden om hartfalen te ervaren.
