In 2012 werd de wereld voorgesteld aan wat een van de populairste en meest geliefde memes van het internet werd: dogshaming. Begonnen als een Tumblr-pagina door een huisdiereneigenaar die zich druk maakte over haar ondergoed-teckel, schaamteloos sneeuwballen in een fenomeen en resulteerde in een gemeenschap van hondenbezitters die hun ondeugende huisdieren op de ontploffing brachten met tekens die hun misdaden gedetailleerd beschrijven.
De meeste van de afgebeelde huisdieren dragen hetzelfde uiterlijk - ontspannen oren, naar beneden gekeerde hoofden en omgekeerde ogen van puppyhonden. Sommigen lijken echter niet gehinderd te worden door op het minst betrapt te worden. De hechte relatie tussen mensen en honden heeft talloze eigenaren van huisdieren en onderzoekers de vraag gesteld: voelen honden schuld en schaamte?
Het korte antwoord
Het korte antwoord op de vraag of honden zich schuldig en schaam voelen, is dat niemand het echt zeker weet. De waarheid is, ondanks de talloze opiniestukken en essays die er zijn, is er geen bewijs dat honden schuld voelen. Studies hebben aangetoond dat mensen schuldgevoelens bij honden kunnen herkennen op basis van bepaalde uitdrukkingen, maar dat laat de vraag nog steeds onbeantwoord.
In een recent artikel gepubliceerd op Psychology Today, Dr. Marc Bekoff, Ph.D. wijst erop dat er veel aandacht is besteed aan het feit of mensen kunnen ontcijferen wat de afgewende ogen, hangende kop en onderdanige glimlach van hun hond voor hen betekent. Droevige gezichten opzij, het is niet bewezen als honden schuld en schaamte voelen, of gewoon de symptomen vertonen. Berkoff legt uit dat hij nog steeds één onderzoek moet vinden waarin definitief wordt gesteld dat honden zich wel of niet schuldig voelen, en hij heeft ook geen neuroimaging-onderzoeken naar hondenhersenen geplaatst die zich op schuldgevoel richten.
Wat kan het zijn?
Hoewel het schuldige of niet-schuldgevoel onder honden nog niet wetenschappelijk is bewezen, kun je niet ontkennen dat deze gemeenschappelijke eigenschappen worden weergegeven bij honden die iets hebben gedaan dat ze niet mochten doen. Meestal, wanneer een hond weet dat ze iets verkeerd heeft gedaan, zal ze die slinkende "Ik wou dat ik onzichtbaar" houding waren. Dit is geen normaal gedrag van de meeste gezonde honden. Dus waarom doen ze dat? Verschillende bronnen suggereren dat het niet de schuld is die uw hond vertoont, maar angst voor repercussies.
Business Insider citeerde een studie uit 2009, uitgevoerd door hond-cognitiedeskundige en auteur Dr. Alexandra Horowitz. In de studie kregen honden een traktatie en werden ze door hun eigenaars verteld om het niet te eten. Toen de eigenaars de kamer verlieten, kregen de honden de kans om de traktatie te nemen. De enige schuldige blikken die verschenen waren op de honden die werden uitgescholden door hun eigenaren. Dit suggereert dat de "schuldige" blik die we waarnemen een reactie kan zijn op onze eigen energie en gedrag. De honden in de studie reageerden eenvoudig op de woede of teleurstelling van hun eigenaar.
Hoewel we nog steeds niet weten of honden in staat zijn om zich schuldig of schaam te voelen, weten we dat ze door vereniging kunnen leren. Dus wanneer hun eigenaars naar hen wijzen en "Slechte hond!" ze anticiperen misschien op een of andere straf. Volgens de American Kennel Club zijn de trieste blikken die je krijgt de manier van je hond om je te sussen en om vergeving te vragen.
De schaamtecyclus stoppen
Of je nu gelooft dat je hond zich schuldig voelt of niet, de symptomen van schaamte die hij vertoont nadat hij werd uitgescholden, zijn niet ideaal. Het zijn immers tekenen van stress. De beste manier om te voorkomen dat uw hond tekenen van schuld, schaamte of angst vertoont, is om de mogelijkheid voor hem te beperken om 'slechte' dingen te doen. Als je weet dat je hond de verleiding van een pizzabodem niet kan weerstaan, maar je laat er een op de salontafel liggen en loopt weg, dan stel je je hond klaar om te falen. Als je merkt dat een patroon van je hond tekortschiet, wees dan proactief en stel duidelijke grenzen vast om te voorkomen dat ze wegglijdt.
