Het houden en verzorgen van huisdiereters

Hoe exotisch een dier ook is, bijvoorbeeld een miereneter, je zult waarschijnlijk iemand ergens tegenkomen die er eentje als huisdier houdt. En als je bereid bent om het geld uit te geven en het geduld en het temperament hebt om in hun behoeften te voorzien, kan een miereneter de keuze voor je zijn. Er zijn vier soorten miereneters gevonden in het wild, maar de soort die het meest geschikt is voor avontuurlijke houders is de zuidelijke miereneter (gewoonlijk de mindere miereneter genoemd). Dit unieke en eenzame dier - nauw verwant aan de luiaard en het gordeldier - kan worden getraind om tam te zijn vanaf de geboorte.

Wetenschappelijke naam: Tamandua tetradactyla
Levensduur: 7 jaar (hoewel sommige tieners tieners zijn)
Grootte: 13 tot 35 centimeter lang, met een staart van 15- tot 26-inch; 3 tot 18 pond
Moeilijkheidsgraad: geavanceerd

Miereneter Gedrag en temperament

Inheems in verschillende landen in Zuid-Amerika, bevinden kleinere miereneters zich in bomen en op bosbodems. Ze bezoeken elke dag veel nesten op zoek naar insecten, waaronder mieren en termieten. Kleinere miereneters brengen veel van hun tijd door met klimmen, geholpen door grijpstaarten die hen helpen om van tak naar tak te gaan zoals een aap. En hoewel hun zicht slecht is, hebben miereneters een goed ontwikkeld gevoel voor zowel geur als gehoor.

Als ze bedreigd of aangevallen worden, steunen miereneters tegen een boom of grijpen ze met hun staart op een tak en verdedigen zichzelf met hun klauwen. Miereneters hebben ook een andere verdedigingslinie: een vloeistof die vier keer krachtiger is dan de geur van een stinkdier. Wanneer deze stof uit de anaalklieren van het dier wordt gespoten, stopt het roofdieren op hun sporen. Miereneters markeren hun territorium ook met spray, waardoor ze afschuwelijke huisgenoten worden.

Minder miereneters zijn niet sociaal; ze leven het liefst alleen zonder andere miereneters of huisdieren. Om deze reden kopen de meeste eigenaren van gezelschapsdieren jonge, met de hand opgezette baby-miereneters, aangepast aan de mens. Tame volwassen miereneters zijn echter ook geen wandeling in het park, omdat ze meubels met hun klauwen kunnen beschadigen en urineren en poepen op uw spullen.

De miereneter huisvesten

In het wild brengen kleinere miereneters de helft van hun leven door in bomen, dus ze hebben voldoende klimmogelijkheden nodig wanneer ze in gevangenschap worden gehouden. Sterke boomtakken en gemonteerde palen - zowel binnen als buiten aangeboden - moeten sterk genoeg zijn om het gewicht van dit dier te houden en worden aangeboden in verschillende diameters voor de gezondheid van de spieren in zijn voeten (vergelijkbaar met vogels).

Miereneters hebben ongewoon lage lichaamstemperaturen voor zoogdieren, dus hun omgeving moet altijd op kamertemperatuur blijven. Streef ernaar om uw miereneter behuizing te houden bij een omgevingstemperatuur van 65 tot 85 graden Fahrenheit. En hoewel enige op en neer fluctuatie acceptabel is, loopt een miereneter die wordt blootgesteld aan langdurige temperaturen boven 90 graden Fahrenheit, een risico op een hitteberoerte. Als het te koud wordt gehouden (bij temperaturen onder de 65 graden Fahrenheit), kan uw huisdier ook ziek worden.

Buitenbehuizingen moeten ruimte bieden voor zowel klimmen als verkennen, evenals voor bescherming. Een uitgeholde boomstronk of huis, uitgerust met een verwarmingselement voor koude nachten, vormt een veilige haven om te slapen. En als uw miereneter binnenshuis is toegestaan, beveiligt u uw spullen en houdt u altijd toezicht op het dier.

Eten en water

Zoals de meeste exotische huisdieren, is een goed dieet van cruciaal belang voor het welzijn van een miereneter. Miereneters hebben zure magen, hoge eiwitbehoeften en geen tanden. Plus, ze eten veel insecten. De meeste dierentuinen bieden deze zoogdieren een eiwitrijk insecteneterpoeder gemengd met water, insecten, honing en fruit. Het grootste deel van het dieet van een gevangen miereneter komt echter meestal van een commercieel voer (bladetereten of kattenvoer) dat in verschillende combinaties van brokken of poeder wordt gebruikt. Je kunt zelfs rauw vlees toevoegen voor een eiwitboost. Maar denk eraan - miereneters hebben geen tanden, dus bieden alleen zacht voedsel aan.

Laat uw miereneter de mieren eten die hij buiten vindt, en vul dan aan met gekochte mieren als onderdeel van een verrijkingskans. Plaats de mieren op een kleine tak of in een bak met vuil of stenen om oefening en vindingrijkheid te bevorderen. En bied oude, rotte boomstammen en stronken aan voor je miereneter om op zoek te gaan naar voedsel (ze zijn meestal gratis).

Gemeenschappelijke gezondheidsproblemen

Misschien vindt u het moeilijk om een exotenarts te vinden die in staat en bereid is om voor uw miereneter te zorgen, maar het is van vitaal belang dat u er een vindt. Miereneters zijn vatbaar voor aandoeningen van de luchtwegen, vooral wanneer hun omgeving tochtig of koud is. Gebrek aan vocht kan ook voetproblemen veroorzaken, zoals gescheurde voetzolen en een droge huid. Orgaandonatie - die kan worden opgespoord met een jaarlijkse bloeddoorlichting - kan ook optreden bij ongeschikte of onvoldoende diëten.

Je miereneter kopen

Met een prijs tussen $ 3500 en $ 8000, is een huisdiermiereneter alleen geschikt voor mensen met een robuust budget. En het bouwen van een behuizing en langdurige zorg kan uw aankoopbedrag bijna verdubbelen. Echt, de prijs van dit unieke zoogdier en het feit dat ze niet direct beschikbaar zijn schrikt de meeste exotische huisdierenthousiastelingen af. Dus als dit klinkt als een budgetbreker voor jou, waarom zou je deze bedreigde soort dan niet adopteren? Voor slechts $ 25 kunt u een van 's werelds meest waardevolle soorten helpen beschermen.

Als u een kleinere miereneter serieus overweegt als huisdier, weeg dan zowel de voor- als nadelen van het houden van een huisdier voordat u het koopt. Miereneters hebben speciaal voedsel nodig dat moeilijk te verkrijgen kan zijn en ze hebben een zeer onaangename geur.

Een huis moordenaar een miereneter

Miereneters zijn moeilijk tot onbenul, dus wees voorbereid op de constante geur van vies ruikende urine als je er een binnen huisvest. Sommige eigenaren claimen succes met het trainen van hun miereneters om plasjes te gebruiken. Mierenneters houden er echter van om hun territorium te markeren, met name hun slaapgedeeltes, waardoor training een moeilijk punt wordt. Defecatie vindt meestal plaats tijdens het klimmen in bomen, dus zorg ervoor dat de ledematen van de boom niet van belang zijn. En plasmatten die door het hele huis worden geplaatst - in de behuizing van de miereneter en onder de takken - zijn de beste manier om de rotzooi in bedwang te houden. Ongevallen zullen optreden en moeten onmiddellijk worden schoongemaakt, soms zonder resultaat.