Spuiten door een skunk is iets dat je niet vergeet. Je hond blaft verwoed of zoomt misschien in een andere richting uit. Dan ruik je het. Sommige huisdieren ontsnappen met slechts een spritz, terwijl andere honden terug komen druipend in skunk sap. Jij of je huisdier kan zelfs stinkende stank oppikken als je door gras loopt dat het stinkdier onlangs heeft besproeid.
Stinkdieren zijn nachtdieren of, nauwkeuriger gezegd, schemerig. Ze zijn voornamelijk actief bij schemering, zonsopgang en volle maan (schemerlicht) nachten. Stinkdieren hebben een sterk reukvermogen en horen goed, maar zien het niet zo goed. Ze hebben echter een heel goed doel met hun aanstootgevende geur.
Waarom Skunks Spray
Skunks zijn bedreven in het gebruik van hun geurklieren als een wapen tegen roofdieren. Sproeien is niet de eerste verdedigingslinie van het stinkdier. Ze proberen eerst ontmoetingen te vermijden, maar gezien hun slechte gehoor en zicht, kunnen ze verrast worden door jou of je huisdier en zien ze geen gemakkelijke ontsnapping.
Het stinkdier zal meestal een serie displays gebruiken om potentiële aanvallen af te weren voor het spuiten, dus het loont om ze te kennen en er acht op te slaan. Als een stinkdier zich bedreigd voelt, zal het sissen, zijn voeten stamperen en zijn staart optillen als waarschuwingssignalen. Trek je terug zodat je niet voor de volgende verdedigingsronde staat.
Een moederstinkdier met kitten kan offensief spuiten. Zodra ze besluiten te spuiten, gaat de staart omhoog en wordt de aanstootgevende afscheiding naar zijn doel gestuurd.
Skunk geurklieren en spray
De geurklieren zijn vergelijkbaar met de anale klieren van een hond of een kat. Ze bevinden zich aan weerszijden van de anus en produceren een olieachtige afscheiding. De afscheiding bevat zwavelverbindingen en dat is wat de rotte eiergeur produceert. De chemicaliën binden aan huideiwitten en zijn niet oplosbaar in water, dus ze kunnen niet zomaar afgewassen worden. Ook reactiveren sommige van de verbindingen als ze nat zijn, dus de geur komt terug na een bad of wanneer je huisdier nat wordt.
De stinkdiergeur is normaal niet giftig, maar sommige huisdieren kunnen er een reactie op krijgen bij herhaalde blootstelling. Houd uw huisdier in de gaten voor rode ogen, lethargie en braken.
Als uw huisdier wordt bespoten door een stinkdier, controleer dan uw huisdier op tekenen van beten en krassen. Stinkdieren kunnen hondsdolheid dragen en u moet uw huisdier meenemen naar een dierenarts als er verwondingen zijn.
De geur verwijderen
De oudere methoden voor het verwijderen van stinkende geur omvatten een tomatensap of een Massengill-douchebad, maar ze leken nooit de geur volledig van het huisdier te verwijderen. Zelfs als het dier begaanbaar is, zodra het huisdier nat wordt (dwz een regendouche), komt de stinkdiergeur regelrecht terug.
Chemicus Paul Krebaum ontwikkelde het skunk geurverwijderingsrecept in 1993 met behulp van gewone huishoudelijke ingrediënten. Dit recept voor skunk-remover maakt gebruik van waterstofperoxide, bakpoeder en vloeibare zeep. U moet de exacte hoeveelheden voor het recept gebruiken en veiligheidstechnieken gebruiken.
Op veilig spelen
Leren over de levensstijl en het gedrag van de stinkdier helpt toekomstige aanvallen van de stinkende dingen te minimaliseren. Als je 's nachts buiten klusjes doet, moet je altijd een zaklantaarn meenemen zodat je niet verrast bent.
