De schorpioen is een acht-legged vleesetende arthropod, Scorpions zijn leden van de klasse Arachnida en zijn nauw verwant aan spinnen, mijten en teken. Schorpioenen worden soms oude dieren genoemd omdat schorpioenen al meer dan 400 miljoen jaar op aarde zijn, wat betekent dat schorpioenen al op aarde bestonden toen de dinosaurussen arriveerden.
Schorpioenen zijn te vinden op het zuidelijk halfrond in woestijnen en in jungle-habitats. Ze leven ook in Braziliaanse bossen, British Columbia, North Carolina, en zelfs de Himalaya. Deze winterharde, aanpasbare geleedpotigen bestaan al honderden miljoenen jaren. Er zijn bijna 2000 soorten schorpioenen, maar slechts 30 of 40 hebben sterk genoeg gif om een persoon te doden.
Schorpioenen zijn nachtdieren, wat betekent dat ze de dag onder stenen en spleten doorbrengen en dan op jacht gaan in de duisternis. Schorpioenen zijn vleesetende dieren en verlammen hun prooi met behulp van de giftige angel aan het uiteinde van hun staart, zodat de schorpioen het kan opeten. Schorpioenen hebben ook twee grote klauwen of tangen die zich aan de voorkant van het lichaam van de schorpioen bevinden. Met de klauwen van de schorpioen kan de schorpioen de prooi vasthouden om zowel te steken als effectief te eten.
Schorpioenen zijn gravende dieren en moeten grond hebben om te overleven. Ze eten meestal insecten, maar hun dieet kan extreem variabel zijn, een andere sleutel tot hun overleving op zoveel harde locaties.
Wanneer voedsel schaars is, heeft de schorpioen een verbazingwekkend vermogen om het metabolisme te vertragen tot slechts een derde van de typische snelheid voor geleedpotigen. Deze techniek stelt sommige soorten in staat om weinig zuurstof te gebruiken en te leven op zo weinig als een enkel insect per jaar. Zelfs met een verlaagd metabolisme kan de schorpioen snel op jacht gaan wanneer de gelegenheid zich aandient.
De lichaamsdelen van een schorpioen
De telson en pedipalps zijn de delen van de schorpioenanatomie waar eigenaars zich het meest van bewust moeten zijn, omdat deze de belangrijkste wapens van een schorpioen omvatten.
- Telson: dit stuk is een speciaal aangepast segment aan het uiteinde van de "staart" dat de gifklier (dwz de "stinger") bevat.
- Pedipalps: het tweede paar aanhangsels op een spinachtige, die ontstaat bij de monddelen en gespecialiseerde jacht-, verdedigings-, voortplantings- of sensorische functies heeft. Bij schorpioenen zijn dit de aanhangsels die de chelae dragen, oftewel 'klauwen'.
Andere termen
Hier zijn enkele andere termen met betrekking tot de schorpioenanatomie:
- Prosoma: het voorste gedeelte van het lichaam van de schorpioen, inclusief het hoofd, de pedipalpen en de benen (soms ook cephalothorax genoemd).
- Opisthosoma: het lichaam of buikgedeelte van de schorpioen, verder verdeeld in mesosoma en metasoma ("staart").
- Chela: deze klauwachtige structuur gevonden op de pedipalp van een schorpioen.
- Chelicerae: de eerste reeks gekoppelde aanhangsels op een spinachtige, die zeer gespecialiseerd is en wordt gebruikt voor het voeden en soms verzorgen.
