Hoewel het concept van vroeg steriliseren en castreren van zowel katten als honden niet nieuw is, was het gebruik door dierenartsen in het midden van de 20e eeuw beperkt vanwege veel misvattingen:
- Het was beter om een poes een nestje kittens te laten baren voordat ze gecastreerd werden.
- Een vrouwelijke kat mag pas na haar eerste oestrusperiode worden gecastreerd.
- Het groeimetabolisme kan hierdoor worden belemmerd.
- De uiteindelijke diameter van de urethra kan beperkt zijn, vooral bij mannelijke katten, waardoor eventuele problemen met de urinewegen ontstaan.
- Vooral vrouwelijke katten kunnen hierdoor later incontinentie ontwikkelen.
- Bepaalde gedragsproblemen kunnen het gevolg zijn.
De meeste mensen zouden inmiddels moeten weten dat falen om te castreren en onzijdig is de belangrijkste oorzaak is van de ontploffing van de huisdierenpopulatie. Sterker nog, vrouwelijke katten die nauwelijks kittens zijn, bevallen gewoonlijk, en mannelijke katten van slechts vier maanden staan erom bekend gewillige koninginnen te bevruchten. Kattenverzorgers die de traditionele zes tot acht maanden wachten op de operatie, spelen een spelletje Russisch roulette en dienen alleen maar om het probleem te verergeren.
Humane samenlevingen in de voorhoede
Vanwege de exponentieel toenemende problemen met de overbevolking van katten, met humane samenlevingen en andere schuilplaatsen die de gevolgen van de gevolgen hebben, kwamen deze groepen op de voorgrond in het nemen van positieve actie.
Mensen die onderdak bieden, weten dat de kittens die ze vandaag adopteren, nakomelingen kunnen spawnen die de schuilplaatsen snel opnieuw vullen. In het verleden hebben schuilplaatsen, om dit te voorkomen, veel tactieken geprobeerd, van contracten (die statistisch variëren tot tussen 10% en 50% niet-naleving), deposito's voor later castratie / castratie (die gemakkelijk worden verbeurd) en andere even niet-productieve incentives.
Veel opvangcentra besloten te stoppen met vertrouwen op de adoptieouders en sterilisatie van kittens te garanderen door het vóór de adoptie te laten doen, hetzij met veterinair personeel, hetzij door medewerkende dierenartsen. In de bijna twintig jaar aan onderzoek die volgden, konden zowel de VS als Canada de voormalige misvattingen een voor een afdoen. Het bleek dat bij katten die werden veranderd al zes tot twaalf weken, vergeleken met katten die op zes tot twaalf maanden waren gecastreerd, er het volgende was:
- Hetzelfde metabolisme
- Hetzelfde type groei
- Dezelfde diameter van de urethra op volwassen leeftijd
- Dezelfde gedragspatronen.
Niettegenstaande het meest voor de hand liggende (en meest kritische) voordeel, dat van het helpen verminderen van de bevolkingsgroei, kwamen bepaalde nevenvoordelen van vroeg steriliseren en onzijdig groeien voor de katten zelf, zoals minder traumatische chirurgie, sneller herstel en minder complicaties.
Ik heb een video bekeken die is geproduceerd door de UCDavis School of Veterinary Medicine in samenwerking met AVAR, over de voordelen van vroeg steriliseren en castreren van katten. Deze video was bedoeld voor diergeneeskundig gebruik, om het relatieve gemak van de techniek met jonge kittens aan te tonen, evenals de secundaire voordelen. Tegelijkertijd heb ik ook een video bekeken die werd geproduceerd door de American Humane Association, waarin operaties (zowel castratie als onzijdig) werden getoond bij zowel jonge kittens als katten op de traditionele, gepaste leeftijd. De criteria voor de geschiktheid van kittens waren een duidelijke gezondheidscontrole, ten minste twee pond in gewicht, en twee afstammende testikels voor mannelijke kittens.
De operatie
Ter voorbereiding op de operatie, vanwege de aanleg van kittens voor hypoglykemie, hebben ze niet zo lang gevast als oudere katten vóór de operatie maar kregen ze een kleine maaltijd. Ze waren ook goed ingebakerd in badstof en op een verwarmd kussen geplaatst, vanwege de mogelijkheid van hypothermie. Afgezien van die voorbereidingen waren de operaties hetzelfde, inclusief het soort anesthetica dat werd gebruikt voor aansporing en onderhoud. Er waren echter twee cruciale verschillen:
- De operaties gingen veel sneller en met minder trauma voor de kittens omdat er geen extra vetlagen waren om door te snijden. Om dezelfde reden was de sluiting een relatief eenvoudig proces van één steek door de incisie van één centimeter voor het steriliseren.
- Vanwege de delicate aard van de organen op die jonge leeftijd, was een zachte behandeling van de weefsels cruciaal.
Herstel
Kittens stoten de anesthesie veel sneller uit dan de volwassen katten. In een video waarin castratiechirurgie op twee verschillende leeftijden werd vergeleken, was een kwartier na de operatie het kitten wakker en begon het te bewegen. De één jaar oude kat was nog steeds verkouden. Binnen een uur liepen de kittens rond, speelden en aten ze. Ze hebben de volwassen kat een uur later niet laten zien, maar uit mijn herinneringen waren onze katten nog steeds behoorlijk groggy toen we ze enkele uren later thuis brachten.
Conclusie
Het bewijs lijkt duidelijk dat vroeg steriliseren en castreren niet alleen veilig is voor de jongeren, maar dat de procedure minder weefseltrauma oplevert, minder stressvol is, een kortere herstelperiode oplevert, met een lager risico op complicaties. Aan de andere kant zijn er geen werkstudies beschikbaar om de geschiktheid van het wachten op de traditionele periode te ondersteunen.
Het concept is traag in de mainstream van de praktijk van kleine dieren terechtgekomen. Maar het feit dat het wordt onderwezen in meer en meer veterinaire hogescholen, in combinatie met de aantekeningen van dergelijke verhitte groepen als de AVMA met 64.000 leden. De Canadian Veterinary Medical Association, met meer dan 8.000 leden; De veterinaire verenigingen van de staat in Californië, Nevada, Massachusetts, Rhode Island, Oregon en Wisconsin; en talloze menselijke samenlevingen, belooft dat er elke dag nieuwe terreinen worden gewonnen. Eén feit is zeker: mensen die onderdak bieden, kunnen bevestigen dat hun NBA-programma's hebben bijgedragen aan een toename van het moreel in het personeel van de opvang.
Dat is een echt pluspunt, in mijn boek.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts. Raadpleeg voor vragen over gezondheid altijd uw dierenarts, aangezien deze uw huisdier heeft onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kent en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kan doen.
