Cryptorchidisme treedt op wanneer een of beide testikels niet afdalen in het scrotum. Dit is een vrij algemeen probleem bij honden, katten, paarden en andere dieren. Het is een goed gedocumenteerde genetische eigenschap en dieren met deze aandoening mogen niet worden gefokt.
Voor de gezondheid van uw huisdier, zal de dierenarts waarschijnlijk aanbevelen om te worden gecastreerd. Dit kan kanker en andere complicaties voorkomen, waaronder veel gedrag geassocieerd met ongecastreerde mannen.
Cryptorchidisme en castratie
Mensen vragen zich vaak af waarom dieren die cryptorchide zijn, gecastreerd moeten worden. De reden is tweeledig: voor hun gezondheid en om te voorkomen dat de aandoening doorgegeven wordt aan toekomstige generaties.
Dieren die cryptorchide zijn, kunnen nog steeds vruchtbaar zijn, vooral als ze eenzijdig (eenzijdig) cryptorchide zijn. Terwijl de bewaarde zaadbal geen sperma produceert, zal de normale testikel dat wel doen. Dit betekent dat er nog steeds een kans is dat de hond mogelijk in staat is om met succes te fokken, zelfs als het niet wordt aanbevolen. Als beide testikels worden behouden, is de kans groot dat de hond onvruchtbaar wordt.
Hoewel fokken mogelijk is, is cryptorchidisme een bekende erfelijke eigenschap. Deze aandoening komt vaker voor bij sommige rassen, vooral in speelgoed en kleinere honden zoals Poedels en Yorkshire Terriers. Het is echter te zien in alle rassen en wordt doorgegeven van een vader aan zijn (mannelijke) nakomelingen. De zorg voor de gezondheid van eventuele puppy's is net zo belangrijk als de gezondheid van uw huisdier.
Naast het erfelijkheidsaspect, zijn testikels die achterblijven in de buik meer vatbaar voor testiculaire tumorvorming en kanker. Met minder frequentie, kunnen sommige dieren ook lijden aan buikpijn als gevolg van torsie. Dit gebeurt wanneer het koord de vastgehouden testikelwendingen verbindt en de bloedtoevoer afsluit.
In de meeste gevallen kan een gecastreerde cryptorchide een perfect gezond leven leiden. De operatie is routinematig en kan u ook helpen sommige van de minder wenselijke aspecten van een niet-gecastreerde man te vermijden. Voor honden en katten betekent dit in het bijzonder minder agressieve tendensen en minder territoriale markering.
Wanneer moet mijn hond worden gecastreerd?
Voor de meeste honden dalen de testikels tegen de tijd dat ze 2 maanden oud zijn, hoewel sommige rassen langer duren. De meningen kunnen variëren, maar als uw hond of kat nog steeds cryptorchide (één of beide testikels) is met 6 maanden, is het hoogst onwaarschijnlijk dat de zaadbal (len) ooit zullen vallen. Als de teelbal niet gemakkelijk voelbaar is in het lieskanaal (liesstreek), is een onderzoek naar de buik noodzakelijk om de achtergehouden zaadbal te vinden.
In deze gevallen is het het beste dat het dier wordt gecastreerd. Hoewel castratie vaak op jonge leeftijd gebeurt, is het soms beter om te wachten tot 6 maanden, zodat ze de algemene anesthesie beter kunnen opvangen. Nogmaals, meningen over volwassenheid variëren net als anesthesieprotocollen die worden gebruikt door dierenartsen. Het is het beste om uw dierenarts te raadplegen over het beste actieplan voor uw huisdier.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts. Raadpleeg voor vragen over gezondheid altijd uw dierenarts, aangezien deze uw huisdier heeft onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kent en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kan doen.
