Er worden naar schatting 50 miljoen ezels (Equus asinus) en evenveel muilezels wereldwijd. Ze kunnen worden gebruikt voor toepassingen zoals paardrijden, rijden, kuddebescherming, kalfsgenoten, fokken en trainen. Ezels en muilezels zijn geen kleine paarden. Ze hebben anatomische en fysiologische verschillen in vergelijking met paarden en hun zorg vereist speciale aandacht. Structurele verschillen ten opzichte van paarden betekenen dat ze een gespecialiseerde tack en harnas vereisen voor rijden en rijden (1).
Terminologie
Jack: Mannelijke ezel
- Jennet of Jenny (beiden uitgesproken hetzelfde): vrouwelijke ezel
- Ezelruin: gecastreerde mannelijke ezel
- Mule: De nakomelingen van de paring van een boer met een merrie (vrouwelijk paard)
- Hinny: Het nageslacht van de paring van een hengst (mannelijk paard) met een jennet
Volwassen dieren kunnen verder worden ingedeeld in de volgende indelingen op basis van de gemeten lengte op de schoft:
- Miniatuur: minder dan 36 inch
- Kleine standaard: van 36, 01 tot 48 inch
- Grote standaard: meer dan 48 inch en minder dan 54 inch voor vrouwen; meer dan 48 inches en onder 56 inches voor boeren en ruinen
- Mammoet: 54 centimeter of meer voor vrouwen en 56 centimeter of meer voor mannen
Anatomische verschillen tussen paarden en ezels
- Een onduidelijke halsgroef (de plaats waar bloedmonsters worden genomen of kalmeringsmiddelen worden gegeven). De cutane coli-spier is veel dikker dan in het paard en verbergt het middelste derde deel van de halsader. Het is gemakkelijker om het bovenste derde deel van de halsader te vinden.
- Het nasolacrimal kanaal van de ezel bevindt zich op de flare van het neusgat in plaats van de bodem van het neusgat zoals het is in het paard (2).
Gedrag
Voeding en graslandbeheer
Ezels die vrij mogen grazen op rijke weiden kunnen vatbaar zijn voor obesitas, hoefbevangenheid (oprichter) en hyperlipidemie (overmaat aan vet in het bloed). Bij het berekenen van de energiebehoefte van uw ezel, is het belangrijk om te weten dat het lichaamsgewicht niet kan worden geschat met een band voor het gewicht van de omtrek die voor paarden is bedoeld. Het scoren van ezels in de lichaamsconditie vereist ook een andere instelling dan die van paarden, aangezien ezels vet op een andere manier deponeren dan paarden.
Ezels kunnen worden afgewisseld met vee en schapen op de weide. Dit beheer helpt het gebruik van grasvelden te maximaliseren en vermindert het optreden van parasieten, omdat de parasieten over het algemeen niet worden gedeeld tussen soorten (1, 3). Schapen en / of vee weiden grazen na ezels consumeren het resterende gras samen met gearceerde larven die zijn gemigreerd van ontlasting klontjes tot aan de grasbladen. Ezels creëren vaak een gebied waar ze stof en / of zandbaden kunnen nemen tijdens warm weer (4).
Ezels en ezels moeten altijd toegang hebben tot schoon water en een zout. Los zout heeft de voorkeur boven een zoutblok omdat ze een groter volume aan los zout zullen verbruiken dan uit een blok, vooral bij temperaturen onder nul graden. De meeste dieren verbruiken overal tussen de 10 en 25 liter water per dag. Sneeuw zal deze dieren niet voldoende water geven om aan hun behoeften te voldoen. Er moet voor worden gezorgd dat een niet-bevroren watervoorziening bij omgevingstemperaturen onder 0 ° C wordt gegarandeerd.
schuilplaats
Hoefverzorging
Genetica en fokken
Paarden hebben 64 chromosomen, terwijl ezels 62 hebben. Wanneer paarden en ezels worden gepaard, hebben de nakomelingen van de ezel 63 chromosomen. De draagtijd bij ezels is gemiddeld 12 maanden, maar deze kan variëren van 11 tot 14 maanden. Ondanks het feit dat ze als steriel worden beschouwd, zullen merrieveulen en merriezadels oestruscycli hebben. Deze cycli kunnen regelmatig of onregelmatig en variabel zijn. Vrouwelijke hinnies en muilezels kunnen worden gebruikt als ontvangers van embryo-overdrachten, maar er moet zorg worden besteed aan de compatibiliteit van donor en ontvanger. Er zijn gedocumenteerde gevallen van vruchtbaarheid in de vrouwelijke muilezel maar niet de vrouwelijke hinny (7). Een rapport uit Marokko geeft aan dat een muilezelmerrie een veulen met 62 chromosomen produceerde. De cellen van de muilezelmerrie waren een mozaïek, sommige droegen 63 chromosomen terwijl anderen 62 droegen. Het veulen heeft 62 en wordt verondersteld door een ezel verwekt te zijn. Dit is de vierde vrouwelijke ezel die bevestigd moet worden om vruchtbaar te zijn (8).
Intacte mannelijke ezels en ezels kunnen behoorlijk "hengstachtig" of agressief gedrag vertonen. Als ze niet worden gebruikt voor fokdoeleinden of als een voorproefje, wordt het ten zeerste aanbevolen dat ze worden gecastreerd. Castratie moet worden uitgevoerd door een dierenarts.
parasieten
Ezels en muilezels kunnen ook worden geïnfecteerd door ectoparasieten (huidparasieten) zoals vliegen, luizen, teken, mijten en grauwen. Zie voor meer informatie over Lice on Horses. www.omafra.gov.on.ca/english/livestock/horses/facts/info_lice.htm.
De inwendige parasieten die ezels en ezels aantasten zijn kenmerkend voor andere paardachtigen en daarom zijn de aanbevelingen voor controle en behandeling die we gebruiken voor paarden. Longwormen worden echter meer gemeld bij ezels dan bij paarden. Een uitgebreid programma voor de beheersing van parasieten zou weidebeheer en milieusanering en regulier anthelmintisch ontwormingsmiddel moeten omvatten. Het uitvoeren van routine fecale eierentellingen zal helpen om de effectiviteit van behandelings- en controleprogramma's te bepalen. Anthelmintics moeten bewust worden gekozen en het gebruik ervan moet langzaam worden geroteerd om het optreden van resistentie te verminderen. Een langzame rotatie van wormvloeistoffen wordt aanbevolen (dezelfde ontwormer in de loop van een jaar of meer). Uw dierenarts kan u helpen bij het bepalen van het juiste parasietbestrijdingsprogramma.
Vaccinatie
Samenvatting
Referenties
- Svendsen ED. Het professionele handboek van de ezel. Engeland: Sovereign Printing Group, 1989.
- Burnham SL. Anatomische verschillen tussen ezel en ezel. Proceedings van de 48e jaarlijkse AAEP Convention 2002: 102-109.
- Slechtvalk A. (2003) Persoonlijke communicatie.
- De ezel. Alberta Agriculture, Food and Rural Development
- Fowler J. Ezelvoeten afknippen. Equine Veterinary Education 1995; 7: 18-21.
- Jackson J. Natuurlijk gevormde hoeven. Mules and More 1998; 8 (12): 68-69.
- Taylor TS, Matthews NS, Blanchard TL. Introductie van ezels in de VS, Elementary Assology. Texas A & M University College of Veterinary Medicine
- http://www.donkeyandmule.com
- Kay G. Een veulen van een muilezel in Marokko. Vet Record 2003; 152 (3): 92.
