Er zijn momenteel meer dan 20 veterinaire specialiteiten erkend door de American Veterinary Medical Association. Specialiteiten variëren van A tot Z van anesthesiologie tot diergeneeskunde. Deze dierenartsen zijn hoog opgeleid - en moeten dat ook - om te zorgen voor de meest complexe medische behoeften van het dierenrijk.
Het pad naar veterinaire specialiteit
Net als een gespecialiseerde medische arts voor mensen, moet een gespecialiseerde dierenarts eerst dierenarts worden en zich vervolgens specialiseren in een bepaald gebied. De weg naar een dierenarts is al behoorlijk lang, en dan nog een paar jaar.
Om dierenarts te worden, moet je eerst een undergraduate degree behalen, die gemiddeld vier jaar duurt. De toelating tot de veterinaire school is concurrerend en veel aanvragers zijn van toepassing op meer dan één school. Veterinaire school is vier jaar, en bij het afstuderen, moeten zowel nationale en nationale besturen of examens worden doorgegeven om te kunnen dierengeneeskunde in de Verenigde Staten te oefenen.
Om een dierenarts-specialist te worden, moet je een uitgebreide training volgen na het afstuderen van de dierenarts, inclusief klinische ervaring op het gebied van de gekozen specialiteit, je moet een klinische casus of onderzoeksresultaten in tijdschriftartikelen publiceren en je moet een referentiebeoordeling en specialiteit doorstaan raad examens. De tijd die nodig is om de specialty-certificering te behalen, varieert per persoon, maar bedraagt meestal minimaal twee jaar.
Het behalen van een board-certificaat in een specialiteit gebeurt meestal via een universitair residentieprogramma (in een veterinaire school) of in erkende privé-specialistische ziekenhuizen. Elke specialiteit heeft zijn eigen vereisten.
Wanneer een specialist te bezoeken
Omdat deze dierenartsen gekwalificeerde dierenartsen lijken, denkt u misschien: "Waarom zou ik naar een gewone huisarts gaan als ik het beste voor mijn geliefde huisdier van een superarts kan krijgen?" Sommige specialistische praktijken werken alleen met verwijzingen, dat wil zeggen gevallen door algemene dierenartsen; andere specialistische praktijken zullen nieuwe patiënten direct zien, geen verwijzing nodig. Hoewel in de meeste gevallen de kosten op een premie worden vastgesteld.
Ook bieden veterinaire specialisten en verwijzingspraktijken meestal geen basiszorg zoals vaccinaties, sterilisatie / sterilisatie en routinecontroles tenzij ze in combinatie met een huisartsenpraktijk werken.
In de meeste gevallen moet een algemene dierenarts een verwijzing naar een specialist voorstellen als de zaak moeilijk is en buiten het bereik van hun huisartsenpraktijk valt.
Als u zich zorgen maakt over de diagnose of verzorging van uw huisdier, praat dan met uw dierenarts over de mogelijkheid om doorverwezen te worden naar een specialist. Als u zich hier niet prettig bij voelt, is het verstandig om een tweede opinie van een andere algemene dierenarts in te winnen of direct een dierenarts te bellen.
Erkende specialiteiten
Aan het einde van het trainingsproces staat een dierenarts die hun raden heeft aangenomen bekend als een 'diplomaat' op een vakgebied. Er zijn 11.000 dierenartsen in de Verenigde Staten die zijn erkend als specialisten in 40 verschillende gebieden van diergeneeskunde. Volgens de American Veterinary Medical Association, zijn de volgende erkende veterinaire specialiteiten:
- Anesthesie
- Dierenwelzijn
- Gedrag
- Tandheelkunde
- Dermatologie
- Noodgevallen en kritieke zorg
- Interne geneeskunde: cardiologie, neurologie, oncologie
- Laboratorium Diergeneeskunde
- Microbiologie
- Voeding
- Oogheelkunde
- Pathologie
- farmacologie
- Gevogelte-dierenartsen
- Preventieve geneeskunde
- Radiologie
- Sportgeneeskunde en revalidatie
- Chirurgie: bijv. Orthopedie, zachte weefselchirurgie
- Theriogenology
- Toxicologie
- Dierenartsen: Avian Practice, Equine Practice, Beef Cattle Practice, Feline Practice, Canine / Feline Practice, Exotic Companion Mammal Practice, Food Animal Practice, Dairy Practice, Reptile and Amphibian Practice, Swine Health Management
- Zoölogische geneeskunde: dierenartsen die werken met dieren uit de dierentuin, vrijlevende dieren in het wild, in het water levende organismen en gezelschapsdierentuindieren
