Geel Longnose Butterflyfish Vis Breed Profiel

De gele longnose butterflyfish is een veel voorkomende vlindervis. Het en zijn tamelijk zeldzame verwant, de grote longnose (Forcipiger longirostris) hebben een van de langste Hawaïaanse visnamen, lau-wiliwili-nukunuku-'oi-'oi. De betekenis ervan is "blad van de wili-wiliboom met een scherpe neus." De tint van de vis is vergelijkbaar met de kleuring van de grote, golvende bladeren van de Hawaiiaanse wili-wiliboom. Deze vis komt veel voor in het zuiden van Hawaii door Maui en Hawaii Island.

Kenmerken

Wetenschappelijke naam	Forcipiger flavissimus
Synoniem	Foreipiger flavissimus
Veelvoorkomende namen	Gele longnose vlindervissen, tangvissen, koraalvissen met lange neus, koraalvissen met lange neus
Familie	Chaetodontidae
Oorsprong	Indo-Pacifische oceanen
Volwassen grootte	8, 5 inch (22 centimeter)
sociaal	vredig
Levensduur	5 tot 10 jaar
Tankniveau	Alle niveaus
Minimale tankgrootte	75 gallon
Dieet	Omnivoor
teelt	Egg-verspreider
Zorg	Gemakkelijk
pH	8.1 tot 8.4
Hardheid	8 tot 12 dGH
Temperatuur	70 tot 81 F

Oorsprong en distributie

Deze vis wordt gevonden van Hawaï en de Revillagigedo-eilanden zuidwaarts naar het oosten en midden van Polynesië en dan westwaarts over de tropische Stille Oceaan, door Oost-Indië en over de Indische Oceaan tot de kust van Afrika en de Rode Zee.

Deze vlindervissen brengen het grootste deel van hun tijd door nabij zeewaartse riffen waar veel koraalgroei, rotsachtige grotten en richels zijn, en ze zijn ook te vinden in lagoonriffen. Ze bewonen dieptes van 3 tot 476 voet met omgevingen die alles omvatten, van ondiepe flats tot zeer diepe muren. Ze worden meestal in paren gezien, hoewel ze soms in kleine groepen van maximaal vijf personen worden gezien, en af en toe worden ze alleen gezien.

Kleuren en markeringen

De gele longnose butterflyfish heeft een schijfvormig gevormd lichaam dat lateraal is samengedrukt en het heeft een lange vooruitstekende snuit met een kleine mond. De rugvin is continu en heeft een afgeronde staartvin. Deze vis heeft een felgeel lichaam en gele dorsale, anale en bekkenvinnen. Er is een zwarte balk boven de nek die de bovenste helft van de ogen bedekt en een maskerachtig uiterlijk geeft. De achterste rand van de dorsale en anale vinnen kan in blauw worden afgebiesd en er is een prominente oogvlek op de anaalvin net onder de caudale peduncle. De borstvinnen en caudale vinnen zijn transparant.

De gele longnose soort heeft een kortere snuit met een grotere mond aan het einde dan zijn grote langneus butterflyfish tegenhanger. Deze vissen worden forceps-vissen genoemd, die voortkomen uit de Latijnse forcipiger, wat betekent "forceps bearing." De monden van beide soorten vissen lijken op een paar chirurgische pincetten. Deze vissen gebruiken hun langwerpige monden om ongewervelde prooien uit koraalrifpleten te plukken.

De twee soorten kunnen ook correct worden geïdentificeerd door hun dorsale stekels te tellen. De gele longnose butterflyfish heeft meestal 12 doornen en 22 tot 24 zachte stralen, terwijl de grote longnose meestal 12 doornen en 25 tot 28 zachte stralen heeft.

tankmates

Over het algemeen is het een vreedzame vis. Butterflyfish worden meestal het best apart gehouden of in grotere aquaria als een paar paren. Het doet het beter met andere niet-agressieve vissen, maar kan in een gematigd agressieve gemeenschap worden geplaatst als het eerst in het aquarium wordt geïntroduceerd. Kleinere niet-agressieve vissen zoals kardinaalvissen, grondels, tilefish, sprookjesachtige sprookjes, sprookjesmannen en flashers zijn goede kandidaten als tankmaten. Ook kunnen grotere en tamelijk territoriale zeeëngelden bij deze soort worden gehouden.

Het kan bij sommige andere butterflyfish worden gehouden, maar zal agressief zijn tegenover andere leden van zijn soort, evenals andere butterflyfish in zijn soort. Kleine maar zeer territoriale vissen zoals dottybacks moeten worden vermeden. Vissen, zoals bas of schorpioenvis, moeten ook worden vermeden, zelfs als ze klein genoeg zijn.

Habitat en zorg

Gele longnose-koraalvissen hebben voldoende beschutting en ruimte om te zwemmen nodig. Deze vissen geven de voorkeur aan rotswerk, bij voorkeur goed ontwikkelde levende rots, met grotten of uitsteeksels. Ze hebben ook een gematigde waterbeweging nodig.

Deze vis wordt niet aanbevolen voor rifaquariums, omdat het een bekende koraaleter is. Ze worden het best bewaard in aquaria die alleen vissen bevatten. Het zal een goed ingeburgerd, gerijpt gedurende ten minste zes of meer maanden nodig hebben, tank.

Deze vis is gevoelig voor zelfs de laagste niveaus van ammoniak en andere veranderingen in zijn omgeving die resulteren in een slechte waterkwaliteit. Plotselinge massale waterveranderingen kunnen problemen veroorzaken. Overweeg waterveranderingen met 10 procent tweewekelijks of 20 procent per maand.

Geel Longnose Butterflyfish Dieet

Gele longnose koraalvlinders zijn alleseters, maar zijn voornamelijk vleeseters. In het wild wordt hij aangetroffen in gebieden met overvloedige koralen, die met zijn lange snuit tussen koraalkoppen zoeken. Het voedt zich met een grote verscheidenheid aan ongewervelde dieren, waaronder steenachtige koraalpoliepen en zachte koraalpoliepen, evenals kleine prooien waaronder kreeftachtigen.

In het aquarium bieden vlezige voedingsmiddelen, gedroogde vlokken, bereide diepvriesproducten, garnalen en tabletten. Het kan genieten van het eten van levende pekelgarnalen, maar moet zoveel mogelijk verschillende soorten voedsel krijgen als het zal eten, omdat het niet alleen op dat dieet zal gedijen. De gele longnose kan zich snel aanpassen aan het eten van typische aquariumvissen. Verschillende diepvriesproducten op basis van spons zijn nu verkrijgbaar en kunnen ook aan butterflyfish worden gevoerd. Groenten zoals Japans nori-zeewier kunnen ook de voorkeur genieten. Voer het minstens tweemaal per dag. Als het een kleine juveniel is, moet het voedsel vaak drie of vier keer per dag in kleine hoeveelheden worden verstrekt. Omdat het zoiets is als vis met een dun lichaam, kan deze vis gemakkelijk in gevangenschap verhongeren als deze vis niet is voorzien van een voldoende en voldoende dieet.

Seksuele verschillen

Voor deze soort wordt geen seksueel verschil vastgesteld. Deze vissen zijn gonochoristisch, wat betekent dat elke vis ofwel een man of een vrouw is (ze veranderen op geen enkel moment in hun leven in een andere sekse).

Het fokken van de Gele Longnose Butterflyfish

Deze soort is niet succesvol voortgebracht of gekweekt in gevangenschap. In het wild, zoals veel andere mariene organismen, reproduceren vlindervissen door externe bevruchting. Het zijn pelagische of eierverspreiders die veel kleine eieren in de planktonische waterkolom vrijmaken waar ze met de stroming drijven totdat ze uitkomen. Eenmaal uitgekomen bevinden de jongen zich in een post-larvale toestand. Hun lichaam, dat zich uitstrekt van het hoofd, is bedekt met grote benige platen.