Wanneer je tegen je hond zegt dat hij "zo'n goede steekjongen is" en zijn staart zo hard begint te kwispelen, zou je denken dat hij weg zou vliegen, begrijpt hij de woorden die je zegt echt? Of reageert hij gewoon op je hoge enthousiaste toon?
Een groep onderzoekers van de Eotvos Lorand University in Hongarije, ging op onderzoek uit om diezelfde vraag te beantwoorden. De groep verzamelde 13 honden en mat hun hersenpaden via de MRI-machine, terwijl verschillende woorden en intonaties werden gelezen door een trainer voor de honden.
GERELATEERD: Hoe moet ik met mijn hond praten?
Naast het feit dat ze 13 honden konden trainen om volledig onbeweeglijk in een MRI-machine te liggen, bewijst het baanbrekende onderzoek van de groep dat "Honden verwerken zowel wat we zeggen als hoe we het zeggen op een manier die verbazingwekkend veel lijkt op hoe menselijke hersenen doen," hoofd onderzoeker Attila Andics vertelde NPR.
Tijdens het experiment lichtte het beloningspad in de hersenen van de hond alleen op toen 'ze zowel lovende woorden als een goedkeurende intonatie hoorden - maar niet wanneer ze willekeurige woorden hoorden die op een lovende toon werden gesproken of lofwoorden die op een vlakke toon werden gesproken.'
Dit bewijst dat het juiste woord is en de juiste intonatie moet aanwezig zijn om de honden te laten begrijpen wat je zegt. De honden verwerken de woorden betekenis met de linker hersenhelft van de hersenprocessen en verwerken de intonatie in de rechter hemisfeer. Ze analyseren elk deel afzonderlijk en kunnen alles samenvoegen. Dit is iets waarvan eerder werd gedacht dat het tot nu toe alleen op mensen van toepassing was.
MEER: Wat zorgt ervoor dat een hond beslist dat ze niemand leuk vindt
De resultaten schokten niet alleen het onderzoeksteam, maar het schokte ook andere geleerden zoals Brian Hare die een cognitieve neurowetenschapper is aan het Duke Institute for Brain Sciences in Durham, N.C.
"Mensen lijken de enige soort te zijn die woorden en intonatie gebruikt voor het overbrengen van emoties, gevoelens, innerlijke toestanden," zei Hare. "Om te ontdekken dat honden een zeer vergelijkbaar neuraal mechanisme hebben om zinvolle woorden uit betekenisloze geluidssequenties te onderscheiden, is het, denk ik, echt verbazingwekkend."
