Honden ruiken elkaars staartgebieden wanneer de meet als een manier om elkaars geurnaam te "lezen". En het is beleefd puppygedrag om oudere honden toe te staan om hun onderwereld te ruiken. Wanneer de geur producerende anale klieren geïnfecteerd raken, moet u snel actie ondernemen om ernstige gevolgen te voorkomen.
Wat is anale klierinfectie?
Een anale klierontsteking is een aandoening die bij puppy's pijnlijke zwellingen en stinkende afscheiding veroorzaakt. Een anale klierontsteking kan van invloed zijn op uw puppy, prompt scangedrag en heeft veterinaire aandacht nodig.
Alle honden hebben twee anale klieren, of zakjes, die zich onder de huid bevinden op ongeveer acht en vier uur aan weerszijden van het rectum. De klieren ter grootte van de erwtjes zijn vergelijkbaar met de geurorganen van een stinkdier, maar in het geval van de hond worden ze voornamelijk gebruikt voor identificatie in plaats van bescherming. Ze geven de ontlasting van je puppy een individuele geur en een snuifje door andere honden vertelt ze alles over je puppy, inclusief leeftijd en seksuele status. Eigenlijk kunnen honden zien door elkaars afval te snuiven als het product afkomstig is van een huisdier dat is gesteriliseerd of gecastreerd, of intact is.
Symptomen van anaalklierinfectie bij puppy's
De klieren scheiden een vloeibare of romige bruinachtige gele substantie af die goed voor je puppy kan ruiken, maar kan behoorlijk aanstootgevend zijn voor mensen. Gelukkig kloppen anale klieren gewoonlijk zelf wanneer de puppy een ontlasting passeert.
Anale klieren kunnen ook tot uitdrukking worden gebracht wanneer de pup plotseling de anale sluitspier samentrekt, de ronde spier die het rectum regelt. De samentrekking kan optreden wanneer uw pup bang of gestrest is. Je zult merken dat een penetrante geur heel anders is dan de geur van winderigheid.
Hoewel de meeste puppy's geen hulp nodig hebben bij onderhoud van de anaalklieren, hebben anderen puppy's die overactief zijn en die een geurprobleem kunnen veroorzaken, en deze honden hebben hulp nodig om de klieren tot uitdrukking te brengen.
Onbehandelde, aangetaste anale klieren kunnen pijnlijk geïnfecteerd raken. Het gebied aan één of beide zijden van het rectum zal opzwellen en uw puppy kan zichzelf likken om het ongemak te verlichten of op haar achterste te kruipen om te proberen de blokkade op te ruimen. Als ze worden geïnfecteerd, bevatten de afscheidingen van de klieren bloed of pus. In ernstige gevallen kan zich op de plaats een abces ontwikkelen, gekenmerkt door een zachte rode tot paarse haarloze zwelling aan één of beide zijden van het rectum. Puppy's met een abces krijgen koorts en voelen zich ziek.
Oorzaken van anaal klierinfectie
Kleinere rassen ontwikkelen meestal getroffen anaalklieren als de zakjes niet normaal legen. Dit kan te wijten zijn aan zachte ontlasting of diarree die er niet in slaagt voldoende druk te geven om de zakjes leeg te maken, of dit nu het gevolg is van overactieve klieren of klieren met te kleine openingen. De afscheidingen worden pasteuze en dikke wanneer niet regelmatig tot uitdrukking gebracht en sluit de normale uitgang.
Behandeling
De behandeling in alle gevallen is manuele expressie van de anale klieren. Wanneer de klieren zijn geïnfecteerd, moet uw dierenarts de pup behandelen. Het gebied kan zo pijnlijk worden dat de hond sedatie nodig heeft voor de ingreep.
Geïnfecteerde anale klieren moeten elke week tot expressie worden gebracht en een antibioticum moet rechtstreeks in de zak zelf worden geïnfuseerd. Zalven zoals Panalog werken goed; de punt van de buis wordt in de zakopening gestoken en de klier wordt met het medicijn gevuld. Meestal is het het beste als uw dierenarts de medicatie in de anaalklier aanbrengt. Een oraal antibioticum dat thuis wordt toegediend, kan ook worden voorgeschreven en u moet leren hoe u een pil aan uw puppy kunt geven.
Warme, natte compressen die twee of drie keer per dag vijftien minuten lang op het geïnfecteerde gebied worden toegepast, helpen de infectie sneller op te lossen. Doordrenk een washandje met warm water en laat je puppy erop zitten. Pet haar of bied een kauwspeeltje aan om haar bezig te houden tijdens de compressiebehandeling.
Geïnfecteerde anale klieren kunnen abces zijn, wat een chirurgisch prikken vereist, zodat de infectie binnenin kan worden weggespoeld en afgevoerd. De incisie wordt opengelaten zodat de wond van binnenuit geneest. De opening moet dagelijks worden gespoeld met een 50/50 oplossing van waterstofperoxide en water. Uw dierenarts kan u laten zien hoe u dit moet doen. Het vullen van een knijpfles met de oplossing kan goed werken, of voor kleine pups kun je ze in de gootsteen plaatsen en de sproeikop gebruiken. De hond heeft ook antibiotica nodig.
In de meeste gevallen geneest het abces zonder complicaties. Puppies die recidieven van impactie of infectie ondervinden, vereisen dat hun anale klieren op regelmatige basis tot expressie worden gebracht, ten minste eenmaal per week. In sommige gevallen kan chirurgische verwijdering van de probleemklieren noodzakelijk zijn.
Hoe Anaalklierinfectie te voorkomen
Voor routineonderhoud van de anaalklier kun je zelf leren hoe je anaalklieren kunt uitdrukken. Het is het beste om uw dierenarts of de hondenverzorgster eerst om een demonstratie te vragen. Onjuiste manipulaties van de klieren kunnen de materie dieper in het weefsel dwingen, wat verdere problemen veroorzaakt, dus het is verstandig om een professional te vragen om de anaalkliergezondheid van uw pup te onderhouden.
