Rouwen om het verlies van uw huisdier is een belangrijk onderdeel van coping. Als je een speciale hond bent kwijtgeraakt, kunnen de emoties overweldigend worden. Neem de tijd om te rouwen om je hond. Vier de band die je had met je huisdier. Wees niet bang om te huilen. Het kost tijd om te genezen.
Wat te verwachten nadat uw hond dood is gegaan
Omdat je huisdier een dagelijks onderdeel van je leven was, kunnen zelfs de meest alledaagse taken hartverscheurend zijn. Misschien betrap je je erop dat je klaar bent om je hond te voeren, alleen om te onthouden dat je huisdier is verdwenen. De kans is groot dat je naar huis komt en soms verwacht dat je hond je begroet. Kleine dingen zoals krassen op de vloer van hondenspijkers kunnen een emotionele reactie teweegbrengen. Artikelen zoals hondenbedden, speelgoed, kommen, riemen, halsbanden, enz. Zijn duidelijke herinneringen. Echter, het wegwerken van alle dingen die u aan uw hond herinneren is niet noodzakelijk het antwoord. Als u de spullen van uw hond uit het zicht wilt verwijderen, bewaart u deze gewoon ergens. Misschien wil je teruggaan om ze in de toekomst te bekijken.
De stadia van verdriet
Het boek "On Death and Dying" uit 1997 van Elisabeth Kübler-Ross introduceerde de nu bekende vijf stadia van verdriet. Deze fasen zijn niet bedoeld om verdriet te verdelen, alleen om je te helpen verdriet beter te begrijpen. Afhankelijk van de persoon kunnen deze fasen elkaar overlappen of in verschillende volgorden voorkomen. Mogelijk ervaar je niet alle fasen. Er is geen exacte formule voor verdriet. Hier zijn de vijf stadia van verdriet volgens Dr. Kübler-Ross:
- Ontkenning: de eerste schok van verlies leidt tot ongeloof. Emotionele gevoelloosheid fungeert als een vorm van zelfverdediging van de realiteit.
- Woede: Terwijl de realiteit inzakt, zal woede beginnen te ontwikkelen. Dit komt door een combinatie van je emoties en werkt bijna als een manier om de stress uit te putten. Deze fase zorgt er vaak voor dat de rouwende de schuld geeft aan personen of dingen voor de dood.
- Afdingen: dit is de "wat als" -fase. De treurende persoon ziet een manier om de dood te voorkomen. Schuld gaat vaak gepaard met onderhandelen.
- Depressie: dit kan een moeilijke fase zijn om te verduren, maar het wordt tijdens het genezingsproces verwacht. Een trieste situatie vereist verdriet en de realiteit van de dood kan ervoor zorgen dat iemand erg laag wordt. Het is normaal, maar niet zonder einde. Ernstige langdurige depressie is echter een teken om hulp te zoeken bij een professional.
- Aanvaarding: Hoewel de droefheid en verdriet voor altijd kunnen blijven, betekent de acceptatiefase dat men zich realiseert dat de dood werkelijkheid is. Het accepteren ervan betekent niet dat je er 'overheen' bent. Acceptatie betekent gewoon dat je begrijpt dat het leven doorgaat.
Je huisdier herdenken
Iets speciaals doen om de herinnering aan je geliefde metgezel te bewaren, kan heel therapeutisch zijn. Sommige eigenaren van gezelschapsdieren besluiten zelfs om een kleine herdenking te houden na het overlijden van een huisdier. Het belangrijkste is om iets vanuit je hart te doen dat je helpt je hond te herinneren en je verdriet te verwerken.
Als je kon regelen voordat je hond stierf (zoals in het geval van euthanasie), heb je misschien de kans gekregen om een pootafdruk te maken van klei of inkt of een haarlok te verzamelen. Als u niet de kans hebt gekregen om een van deze dingen te doen, kunt u enkele van de kleine spullen van uw huisdier sparen.
Overweeg een of meer items (pootafdruk, een haarlok, halsband, favoriet klein speeltje) in een kozijn met een foto van uw hond te tonen. Een kleine inscriptie met de naam van uw hond zal het gedenkteken completeren. Je kunt hem zelfs in de buurt van een van de favoriete plekken van je hond in huis hangen.
Overweeg een boom of andere plant in uw tuin te planten en verspreid een aantal cremains (as) in het vuil rond de plant. Een decoratieve opstapje kan daar worden geplaatst met een bericht of de naam van uw huisdier.
Een unieke manier om uw huisdier te onthouden, is om een uniek artistiek gedenkteken te maken van de cremains. Het bedrijf Art From Ashes maakt al vele jaren prachtig handgemaakte glazen herinneringen aan huisdieren. Vanwege de grote vraag begonnen ze op verzoek zelfs stukken te maken van menselijke cremains.
Sommige eigenaren besluiten het lichaam of de cremains van hun huisdier op hun eigendom te begraven. Als u dit wilt doen, zorg er dan voor dat u de lokale verordeningen controleert, omdat dit technisch gezien illegaal is in uw regio. Denk na de begrafenis over een speciale grafsteen, springplank of artistieke sculptuur in dit gebied. Je kunt er ook prachtige bloemen of een andere plant laten groeien.
Breng uw gevoelens onder woorden met een gedicht, verhaal, blogpost of een ander gedenkteken voor uw hond. Een geschreven eerbetoon helpt je om je emoties te verwerken. Als je besluit om het online te publiceren, kan het anderen de kans geven om te zien hoeveel liefde je voor je hond hebt en andere eigenaren van gezelschapsdieren kunnen er troost in vinden.
Praat met mensen over je gevoelens. Het bespreken van je verdriet met vrienden en familieleden kan nuttig zijn. Overweeg om lid te worden van een ondersteuningsgroep voor huisdierverlies in uw regio of online. Misschien wil je zelfs met een rouwconsulent spreken om je door je emoties te helpen werken.
Hoe lang zal het verdriet duren?
Het belangrijkste om te onthouden is dat verdriet tijd kost. Je zal altijd je metgezel missen, maar dingen zullen beter worden. In het begin zullen er meer slechte dagen zijn dan goed. Dan zul je merken dat de slechte en goede dagen gelijk zijn. Binnenkort zul je minder slechte dagen hebben en zal het gemakkelijker zijn om je te focussen op de gelukkige herinneringen met minder verdriet. Het geheugen van uw huisdier is mogelijk altijd bitterzoet voor u.
Toekomstige huisdieren kunnen uw verloren partner niet vervangen, maar ze kunnen wel helpen een leegte op te vullen. Wacht gewoon tot het juiste moment is aangebroken. Het is een ongelukkige realiteit dat mensen waarschijnlijk hun huisdieren overleven. Het enige dat gedaan kan worden is om dankbaar te zijn voor de korte tijd dat je je leven kunt delen met deze metgezellen.
