Mensen gebruiken de term "Avian" veel meer dan vroeger. Het gebruik van het woord is in de loop van de tijd toegenomen sinds het voor het eerst werd gebruikt in 1870. Het komt van het Latijnse woord "avis" dat vogel betekent. En als je erover nadenkt, is het de wortel van een ander veel voorkomend woord dat momenteel wordt gebruikt. Dat woord is "Luchtvaart." En natuurlijk is het zakelijk vliegreizen nu een enorme industrie en toch is de term die bepaalt wat het doet en dat vliegende vliegtuigen ofwel volgeladen met vracht of mensen is ook een hot topic in het nieuws als een groot bedrijf.
In wezen wordt het gebruikt met betrekking tot alle dingen "vogel." De verzorging van vogels wordt "avicultuur" genoemd, een ander gebruik van dat woord, aviaire.
Natuurlijk zijn vogels al veel langer dan het woord. Ze evolueerden voor het eerst van Theropod-dinosaurussen meer dan 150 miljoen jaar geleden in wat nu China is.
Maar het woord avian heeft meer een rol in taxonomie dan iets anders. Vogels worden taxonomisch geclassificeerd als eerste behorende tot de klasse van gewervelde dieren die vogels zijn.
Een vogel is heel gemakkelijk te definiëren, want als het dier veren heeft, is het inderdaad een vogel. De vogel is in feite het enige dier met veren. Het is wat hen definieert als behorend tot de familie, Aves, het Latijnse woord voor vogel.
Maar wat is "Taxonomie?" Taxonomie, ook wel bekend als "binomiale nomenclatuur", wat een mooie manier is om de wetenschappelijke methode te beschrijven om vogels in groepen of families te classificeren en hun relatie met elkaar te regelen.
De wetenschap van de classificatie van dieren begon allemaal met een Zweed met de naam Carolus Linnaeus, die zeer geïnteresseerd was in het begrijpen van de aard van goed, de natuur en probeerde uit te zoeken hoe elke plant en dier in de wereld op één lijn lag en zijn doel was om met een formeel Latijns-label voor elk organisme te komen. Oorspronkelijk wilde hij mineralen samen met planten en dieren opnemen, maar omdat er geen wetenschappelijke manier was om rotsen te observeren, omdat er geen microscoop was en geen tabel met de elementen in de chemie die toen bestonden. Dus Linnaeus moest deze gedachte verlaten en zich concentreren op planten en dieren omdat zijn enige manier om overeenkomsten en verschillen in deze twee soorten organismen te bevestigen, was door ze met het blote oog te zien.
Linnaeus ging op een naamgevingssysteem van twee woorden in, dat natuurlijk in het Latijn was. Hij vond dat dit systeem met twee woorden op elk organisme kon worden toegepast en iedereen zou kunnen begrijpen welk organisme je eenvoudigweg met de naam bedoelde. (Dat wil zeggen, als u nieuw Latijn.) Oorspronkelijk werd de naam de 'Latijnse naam' genoemd. Maar blijkbaar was er gemompel in de rangen en werd besloten dat deze naam de 'wetenschappelijke naam' zou worden genoemd. is te danken aan het feit dat de mensen die het voorrecht hebben gekregen om een nieuwe soort te noemen, de records schoon te houden over het onderwerp die 'taxonomen' worden genoemd, zagen dat niet alle namen van Latijnse oorsprong waren. Dus de term 'wetenschappelijke naam' werd de nieuwe norm.
Terwijl Linnaeus een naamgevingsysteem met twee delen heeft opgezet, is de wetenschap van de taxonomie gevorderd. Er zijn nu zeven categorieën. Naarmate je het organisme nauwkeuriger definieert, wordt de groep kleiner naarmate je dat individuele organisme in zijn eigen soort bereikt. Die categorieën zijn: koninkrijk, phylum, klasse, orde, familie, geslacht en soort.
Met andere woorden, elk organisme, of het nu een plant of een dier is, begint met het behoren tot een enorm koninkrijk van organismen. Naarmate je verder slaagt en definieert wat het ding is dat je probeert te beschrijven, wordt de groep kleiner en kleiner, omdat degenen die niet verwant zijn aan dit organisme, worden weggesleept en een afstand hebben vanwege een gebrek aan relatie.
Maar daar stopt het niet. De taxonomen worden zelfs kieskeuriger en besluiten dat er dingen zijn als ondersoorten. Een goed voorbeeld hiervan is de Afrikaanse grijze papegaai. De wetenschappelijke naam voor deze overweldigende vogel is Psittacus erithacus erithacus. De laatste herhaling is te wijten aan het feit dat taxonomen denken dat de Timneh-papegaai, Psittacus erithacus timneh tot dezelfde soort behoort. Maar zij geloven dat het een ondersoort is die is afgeleid van de oorspronkelijke soort Psittacus erithacus. Blijkbaar zijn ze hier nog steeds over aan het dukken en zijn ontelbare keren heen en weer gegaan over de vraag of de Timneh een ondersoort is of zijn eigen classificatie als soort verdient. We wachten allemaal met ingehouden adem op hun beslissing.
Zoals u kunt zien, heeft het woord avian een lange geschiedenis, zowel in de geschiedenis van de wetenschap, in taxonomie als in de natuur in het algemeen.
Bewerkt door: Patricia Sund
